Αθήνα, 14/10/2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δωρεάν παροχή ιατρικών εξετάσεων ή τέλος συνεργασίας!!!

Μετά την συνέντευξη που παραχώρησε χθες Κυριακή 13/10/2013 στην εφημερίδα Real News ο Υπουργός Υγείας κ. Αδ. Γεωργιάδης, απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι «εάν ο ιδιωτικός τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας προχωρήσει σε επισχέσεις εναντίον του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τότε ίσως και ο Οργανισμός θα παύσει να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα υγείας και θα επικεντρώσει όλους τους πόρους του στις δημόσιες δομές», οφείλουμε να κάνουμε γνωστές σε όλους κάποιες ατράνταχτες αλήθειες και ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Από συστάσεώς του ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. , παρά τις συμβατικές του υποχρεώσεις, καθυστερούσε την πληρωμή της αποζημίωσης των παρόχων υπηρεσιών υγείας οι οποίοι εξυπηρετούν τους ασφαλισμένους του Οργανισμού, καθυστέρηση η οποία με τον καιρό όλο και μεγάλωνε, για να φτάσει σήμερα στο μέσο του μηνός Οκτωβρίου, να έχει δοθεί στον κλάδο των Διαγνωστικών Κέντρων και Εργαστηρίων η προκαταβολή μηνός Φεβρουαρίου 2013 (το 90% της οφειλής) και να υπολείπονται οι επόμενοι μήνες τρέχοντος έτους και το υπόλοιπο 10% όλων των μηνών από την έναρξη λειτουργίας του, δηλαδή από 01/01/2012.
Επίσης πρέπει να σημειώσουμε την δυσμενή διακριτική μεταχείριση που επιφυλάσσει η Διοίκηση του Οργανισμού ως προς τις πληρωμές στον κλάδο μας αλλά και σε άλλους παρόχους, πλην φαρμακοποιών, τους οποίους εξοφλεί στην ώρα τους και ολοσχερώς, παρά την ιδιαιτερότητα που έχουν τα Διαγνωστικά Κέντρα και Εργαστήρια, που είναι η ανάγκη να αγοράζουν (σήμερα πλέον τις μετρητοίς) τα διάφορα αναλώσιμα υλικά και τα αντιδραστήρια τα οποία τους είναι απαραίτητα για την διενέργεια όλων των παρακλινικών εργαστηριακών εξετάσεων που διενεργούν.
Επιπλέον, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των προηγούμενων ετών (2008-2011) παρά τον ψηφισθέντα νόμο (Ν. 4132/2013) για άμεση εξόφληση τους με πρόχειρο λογιστικό έλεγχο (φυσικά με «κούρεμα» της τάξεως του 15%) και παρά τις συνεχείς προτροπές και διαβεβαιώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού της χώρας να δοθούν άμεσα τα χρήματα που οφείλει το κράτος στους πολίτες, προχωρούν με πολύ αργό ρυθμό, ενώ στον Ν. Αττικής δεν έχουν φτάσει ούτε στο ποσοστό του 20% του συνόλου των οφειλών, καθιστώντας ακόμη πιο τραγική, λόγω έλλειψης ρευστότητας, την οικονομική κατάσταση των μονάδων του κλάδου μας. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο τραπεζικός δανεισμός πλέον δεν υπάρχει εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια, η εκχώρηση απαιτήσεων  (Factoring) έχει σταματήσει εδώ και δύο χρόνια, ενώ οι τόκοι των κεφαλαίων κίνησης που είχαμε δανεισθεί και των απαιτήσεων που είχαμε εκχωρήσει συνεχίζουν να τρέχουν με απαγορευτικά επιτόκια, για οποιαδήποτε επιχείρηση, της τάξεως του 9%-11%, εξανεμίζοντας το ελάχιστο περιθώριο κέρδους που έχει απομείνει μετά και την καθήλωση του κρατικού τιμοκαταλόγου στο έτος 1991 και την πρόσφατη επιβολή νέων ασφαλιστικών τιμών από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ψηφίζεται το άρθρο 100 του νόμου 4172/2013 με το οποίο εφαρμόζουν αυθαίρετα, αυταρχικά και αντισυνταγματικά, μηχανισμό αυτόματης περικοπής δαπανών (claw back) σε υπέρβαση του προϋπολογισμού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (εξ’ αρχής ελλειμματικός στην κατηγορία των παρακλινικών εξετάσεων) για κάθε κατηγορία δαπάνης, η οποία στον κλάδο των Διαγνωστικών Κέντρων και Εργαστηρίων αγγίζει και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το 40% του τζίρου τους. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός ότι τα Διαγνωστικά Κέντρα και Εργαστήρια δεν καθορίζουν αυτά ούτε τον αριθμό των εργαστηριακών εξετάσεων που πρέπει να διενεργηθούν, αλλά ούτε και το είδος αυτών. Η απαίτηση αυτή είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των κλινικών ιατρών οι οποίοι τις παραγγέλλουν για να γνωρίζουν την κατάσταση των ασθενών τους, ενώ οι Εργαστηριακές μονάδες απ’ εναντίας είναι υποχρεωμένες  να τις εκτελέσουν γιατί διαφορετικά θα έχουν διοικητικές ευθύνες (διακοπή σύμβασης για αντισυμβατική συμπεριφορά), αστικές ευθύνες (αγωγή ασφαλισμένου για άρνηση παροχής υπηρεσιών υγείας) και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και ποινικές ευθύνες (θάνατος ασφαλισμένου αποδιδόμενος στην άρνηση διενέργειας της εξέτασης).
Ο ιδιωτικός τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας, ο οποίος εξυπηρετεί το 96% των ασφαλισμένων του Οργανισμού, με κόστος για το κράτος τουλάχιστον τρεις φορές μικρότερο απ’ ότι θα στοίχιζε στις δημόσιες υποδομές, με ποιότητα και αξιοπιστία αποτελέσματος στις υπηρεσίες υγείας που παρέχει, παρά τις προαναφερόμενες εξαιρετικά αντίξοες οικονομικές συνθήκες, συνεχίζει να στηρίζει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας της χώρας και να εξυπηρετεί τα εκατομμύρια των πολιτών που έχουν ανάγκη αυτών των υπηρεσιών, πιστώνοντας στην ουσία το Ελληνικό κράτος. Όμως, κανένας επαγγελματίας, όσο ευαίσθητος και φιλεύσπλαχνος κι αν είναι, δεν μπορεί και δεν αντέχει να εργάζεται και να μην πληρώνεται για το έργο που παράγει, όταν μάλιστα χρεώνεται ο ίδιος λόγω των διαφόρων αναλωσίμων που αγοράζει για να μπορέσει να επιτελέσει το έργο του, ενώ από την άλλη μεριά το κράτος με αυταρχικό, αυθαίρετο και ανήθικο τρόπο αποφασίζει, εκ των υστέρων και καταπατώντας νόμους και συμβάσεις, να μην πληρώσει την νόμιμη αποζημίωση στους παρόχους, σε ήδη παρασχεθείσες υπηρεσίες και να απειλεί μάλιστα με διακοπή συμβάσεων τους παρόχους  εάν δεν συνεχίσουν να εργάζονται δωρεάν!!!
Το θέμα θα μπορούσε να ήταν κωμικό, εάν δεν ήταν δυστυχώς τόσο τραγικό.
Υπάρχει Έλληνας Πρωθυπουργός; Υπάρχει Ελληνική κυβέρνηση; Υπάρχουν εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού στο κοινοβούλιο;
Τα γνωρίζουν όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω;
Εάν όχι τους τα λέμε εμείς τώρα και μάλιστα με πολύ δυνατή φωνή για να τα ακούσουν καθαρά.
Όμως τώρα που τα γνωρίζουν, περιμένουμε να τα αλλάξουν άμεσα, γιατί διαφορετικά μας οδηγούν στην οικονομική καταστροφή με όλες τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εξέλιξη.

Ο  Πρόεδρος
Γεώργιος Βουγιούκας
Ιατρός Ακτινολόγος                  

Αθήνα, 14/10/2013

Ενημέρωση

Σας αναδημοσιεύουμε άρθρο του κ. Χρήστου Γιανναρά που δημοσιεύτηκε στις 13 10 2013 στην Καθημερινή της Κυριακής.

Του Χρήστου Γιανναρά

"Κατάληξη της ασυδοσίας ή φρίκη"

Την επαφή με την πραγματικότητα δεν την εξασφαλίζει κανείς μελετώντας στατιστικές. H γνώση της πραγματικότητας είναι πρωταρχικά εμπειρική, συνάγεται από την αμεσότητα της σχέσης με πρόσωπα και πράγματα. Oμως και το πεδίο της υποκειμενικής εμπειρίας είναι επισφαλές, οι ατομικές πιστοποιήσεις δεν βεβαιώνουν οπωσδήποτε το γενικό, το καθολικό. Tο ταλέντο ευστοχίας των κριτικών επισημάνσεων και συμπερασμάτων ενός δημοσιογράφου ή πολιτικού αναλυτή ή κοινωνικού μελετητή είναι μια ιδιάζουσα διαγνωστική ικανότητα – κάτι σαν όσφρηση: Nα αντιλαμβάνεται, διασταυρώνοντας υποκειμενικές πιστοποιήσεις, ποια είναι η ενδεικτική τους ισχύς, η ρεαλιστική τους εμβέλεια, η παραπεμπτική τους ευρύτητα.

(Tο ταλέντο της οσφραντικής συμπερίληψης του γενικού στο επιμέρους ενδεικτικό το έχουν κατεξοχήν οι μεγάλοι μάστορες του αφηγηματικού λόγου: Kαμιά στατιστική μέτρηση και καμιά σχολαστική καταγραφή περιπτώσεων δεν μπορεί να φανερώσει την πραγματικότητα της γραφειοκρατίας στην τσαρική Pωσία -ή της γραφειοκρατίας καθεαυτήν ως κοινωνικού συμπτώματος- όσο ένα και μόνο ολιγοσέλιδο διήγημα του Γκόγκολ ή του Tσέχοφ.)

Kάθε πολίτης στο ελληνώνυμο κρατίδιο του βαλκανικού νότου συναλλασσόμενος με το Δημόσιο μπορεί να βεβαιώσει, από πείρα προσωπική, την κατεστημένη (ως αυτονόητη) διαφθορά και ανικανότητα της δημοσιοϋπαλληλίας – τον χρηματισμό, τον έμμεσα ή άμεσα ασκούμενο εκβιασμό, την ιταμή καταλήστευση και τον σαδιστικό βασανισμό του πολίτη. H κυρίαρχη εικόνα σίγουρα αδικεί πολλούς τίμιους και ευσυνείδητους λειτουργούς του κράτους, αλλά δεν είναι τυχαίως κυρίαρχη. Eμφανίζεται ομόφωνη η αναγωγή από την υποκειμενική εμπειρία στη γενικευμένη αρνητική διάγνωση. Tόσο, που μοιάζει να μην υπάρχει στο ελλαδικό (τάχα και) κράτος ελεύθερος επαγγελματίας που να μην έχει εκβιαστεί από υπάλληλο της εφορίας, να μην υπάρχει αρχιτέκτονας, μηχανικός ή εργολάβος που να μην έχει εξαναγκαστεί να «λαδώσει» υπάλληλο της πολεοδομίας.

Aκολουθεί ένα κοινότοπο, τετριμμένο παράδειγμα – κάθε πολίτης έχει να διηγηθεί πολλά ανάλογα. Παρατίθεται εδώ για να εικονογραφήσει το κοινό, αλλά μάλλον συγκεχυμένο στις συνειδήσεις, αίτημα για ανάκαμψη από την κρίση, δηλαδή για επανίδρυση του κράτους.

***

Aρχιτέκτονας με γραφείο στην Aθήνα. Στέλνει ταχυδρομικά στην υπηρεσία πολεοδομίας, σε πρωτεύουσα νησιού, αίτηση για την έκδοση άδειας οικοδομής, με όλα τα απαιτούμενα συνοδευτικά. H κοινή (διεθνώς κοινή) λογική θα υπέθετε ότι: ύστερα από λίγες μέρες απαραίτητες για τον έλεγχο των συνοδευτικών απαιτουμένων, να του σταλεί η άδεια επίσης ταχυδρομικώς. Oμως, απαιτούνται αναρίθμητα τηλεφωνήματα μόνο για να οριστεί «ραντεβού» με συγκεκριμένο υπάλληλο, σε συγκεκριμένη μέρα και ώρα – 10.30΄ το πρωί.

Στην ορισθείσα ημέρα ο αρχιτέκτονας ξυπνάει νομοταγέστατος ξημερώματα, στις 5. Kατεβαίνει με το λεωφορείο στη Pαφήνα, παίρνει το πλοίο, φθάνει 9.30΄ στο νησί. Πληρώνει ταξί για να φτάσει στη Xώρα, στην Πολεοδομία. Eντοπίζει ποιον υπάλληλο τού έχει οριστεί να συναντήσει. O υπάλληλος όμως τον πληροφορεί ότι οφείλει να πάει σε επιτόπιο έλεγχο οικοδομής και του ορίζει επόμενο «ραντεβού» ύστερα από δύο μήνες. Πλοίο αυθημερόν επιστροφής στη Pαφήνα δεν υπάρχει, το θύμα πρέπει να επιβαρυνθεί και με διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο.

Yστερα από δύο μήνες επαναλαμβάνεται ακριβώς το ίδιο σενάριο. Στο επόμενο δίμηνο, επίσης. Mε συμπληρωμένους έξι μήνες εμπαιγμού, ο απονήρευτος ώς τότε αρχιτέκτονας ζητάει τη συμβουλή ομοτέχνων του. Tον ενημερώνουν: μπορεί να σε πηγαινοφέρνει στο νησί δύο χρόνια και παραπάνω. Θέλει λεφτά, η ταρίφα είναι 300 ευρώ για κάθε άδεια. Πώς τα δίνουν; Σε φάκελο. Δημόσια; Nαι.

Στο έβδομο ανά δίμηνο «ραντεβού» ο απονήρευτος νομοταγής έχει σπάσει. Φτάνει στον υπάλληλο και χωρίς «καλημέρα» σπρώχνει μπροστά του ένα φάκελο. «Aυτά είναι για σας». Eκείνος τα απωθεί συνεχίζοντας να γράφει. O φάκελος ξανασπρώχνεται: «Aυτά είναι για σας». Tα απωθεί και πάλι. Tην τρίτη όμως φορά απλώνει την παλάμη του ο υπάλληλος ανοιχτή πάνω στον φάκελο και τον εξαφανίζει επιδεξιότατα. Σε τρία λεπτά παραδίδει έτοιμη την άδεια οικοδομής.

Hταν τα χρόνια των παχειών αγελάδων, οι Tράπεζες κόπτονταν να δίνουν δάνεια και οι Eλλαδίτες να χτίζουν σπίτια. Στο συγκεκριμένο νησί, από τα χέρια του συγκεκριμένου υπαλλήλου της πολεοδομίας περνούσαν άδειες σε καθημερινή βάση. Tα κακά στόματα μιλούσαν και για δέκα ίσως την ημέρα. Tρεις χιλιάδες ευρώ μεροκάματο μαύρο, αφορολόγητο; Oγδόντα μία χιλιάδες μηνιάτικο; Mοιάζει υπερβολή, αλλά στην κομματοκρατούμενη Eλλάδα τίποτε δεν αποκλείεται. Eλέγχθηκε ποτέ, τα τελευταία σαράντα χρόνια «της αριστεράς και της προόδου» δημόσιος υπάλληλος για το «πόθεν έσχε» τα περιουσιακά του στοιχεία; Σήμερα, που οι δανειστές της χώρας απαιτούν απολύσεις δεκάδων χιλιάδων από το Δημόσιο, ακούστηκε ποτέ στο Kοινοβούλιο πρόταση να κριθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, να απομακρυνθούν τα βαρίδια που παραλύουν την κρατική μηχανή, οι φαύλοι, οι εκβιαστές του πολίτη, οι ανίκανοι, οι χαύνοι, οι φυγόπονοι, όσοι θησαύρισαν επιβάλλοντας ταρίφες στο «λάδωμα»;

O κ. Kουβέλης και ο κ. Tσίπρας αμιλλώνται ποιος είναι συνεπέστερος στην αριστεροσύνη του. Γι’ αυτό και οι δύο μάχονται να μην απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος, παρ’ όλο που το κράτος έχει καταρρεύσει. Nα μείνει άθικτο το πελατειακό καρκίνωμα, η θεσμοποιημένη άρνηση κάθε αληθινά (όχι στα λόγια) κοινωνικού κράτους αξιοκρατίας, δικαιοσύνης, σεβασμού της ποιότητας. Για την αριστεροσύνη της ελλαδικής (τάχα και) Aριστεράς, οι στόχοι της εξαντλούνται στην προσφορά «προστασίας» σε συντεχνιακά συμφέροντα – υπόσχονται να επαναπροσλάβουν στο Δημόσιο όσους σήμερα δίχως να κριθούν απολύονται. Kαι τι θα γίνει με τους φαύλους, κύριε Tσίπρα, τους βασανιστές του πολίτη; Στη ΔEΘ ο κ. Tσίπρας απάντησε:

«Eμείς θα βάλουμε τους δημοσίους υπαλλήλους να αυτοκριθούν, να αξιολογηθούν από μόνοι τους»!! H απάντηση είναι για θρήνο, όχι για γέλια και καγχασμό. Tα ίδια τα ευτελισμένα στο έπακρο πολιτικά μας κόμματα εξωθούν τη χώρα στο χάος.

Oι φυσιογνωμίες, οι χειρονομίες, οι παρανοϊκοί κορδακισμοί, ο τραμπουκισμός της «Xρυσής Aυγής» γεννάνε τρόμο σε όλο και λιγότερους, όπως μαρτυρούν οι δημοσκοπήσεις, πολίτες. Tα αίτια που μεταμόρφωσαν ένα απόστημα ψυχανωμαλίας του κοινωνικού περιθωρίου σε πολιτικό κόμμα με δεκαοχτώ βουλευτές στη Bουλή, παραμένουν παθογόνα – είναι η ανικανότητα των κυβερνώντων να ελευθερώσουν εκτεταμένες περιοχές, αστικές ή της υπαίθρου, από την επικυριαρχία των λαθρομεταναστών, ο λαϊκισμός του ΣYPIZA να πουλάει «προστασία» στη λαθρομετανάστευση, ο μωροφιλόδοξος εθνομηδενισμός τύπου Pεπούση, η απαίτηση του ΠAME να μονοπωλεί τον τραμπουκισμό στο πεζοδρόμιο.

Oχι κομματικούς αρχηγούς (είναι περιττό), ακέραιους συνταγματολόγους τολμάει να συμβουλευθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Αθήνα, 11/10/2013

Ενημέρωση

Σας αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για δική σας ενημέρωση και χρήση.
Ποιός θα αντέξει περισσότερο;

[10.10.2013]

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΔΑΣ
Καθηγητής
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Τηλ 2310996427 /6972555051
e-mail:mardas@econ.auth.gr, 
website:www.mardas.gr

Το success story δε φαίνεται και τόσο επιτυχημένο!. Η ευφορία για μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα έχει δώσει τη σειρά της στον σκεπτικισμό. Πράγματι τα 2,7 δις ευρώ, που καταγράφηκαν ως πρωτογενές πλεόνασμα το πρώτο επτάμηνο του 2013, «ξεφούσκωσαν» για να φτάσουν το Δεκέμβριο τα 200 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις.
Η μια εταιρία μετά την άλλη μετακομίζει την έδρα διοίκησής της, λόγω έλλειψης ρευστότητας στο εσωτερικό. Το 2014, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, θα χρειαστούμε επιπλέον 4 δις ευρώ επιπλέον για να καλύψουμε τις ανάγκες μας ενώ η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο.
Από την άλλη τα αυτονόητα στη χώρα μας ακόμη είναι σε… λίστα αναμονής ως προς την εφαρμογή τους. Έτσι ενδεικτικά σημειώνουμε, ότι το λαθρεμπόριο καυσίμων καλπάζει και τα όσα προτείνονται για τον περιορισμό του περπατούν με ρυθμό χελώνας. Επίσης, η σπατάλη στις προμήθειες υγείας, όπως και το παρεμπόριο καλά κρατούν.
Οι ατέρμονες συζητήσεις μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης δείχνουν το εύρος της αντοχής των δυο μερών. Εκείνο όμως που εύκολα διαπιστώνεται από την μέχρι σήμερα εμπειρία είναι το εξής: Η τρόικα δεν είναι διατεθειμένη να τα «βροντήξει» ακολουθώντας την πρακτική της επιτροπής εκείνης των ΗΠΑ, που διαχειριζόταν τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ στην Ελλάδα μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Οι τροϊκανοί φαίνεται ότι έχουν περισσότερες αντοχές από τους Αμερικανούς, καθώς τελευταίοι έδειξαν ότι απελπίζονται σχετικά εύκολα.     
Η τρόικα επισκέπτεται την Ελλάδα κάθε τρίμηνο ανελλιπώς, όταν σε Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρο, με μια επίσκεψη συμφώνησε και έκλεισε όλα τα επίμαχα ζητήματα.    
«Είναι δυνατόν να είστε τόσο αναποτελεσματικοί, παίζοντας άλλοτε με τη λίστα Λαγκάρντ και άλλοτε με τα αυτονόητα που δεν τολμήσατε να κάνετε εδώ και τόσα χρόνια για να σώσετε ό,τι έχει απομείνει από την υπό κατάρρευση οικονομία σας;»
Τα προαναφερθέντα θα μπορούσαν να είναι το ξέσπασμα ενός υπουργού οικονομικών της ΕΕ στο πλαίσιο ενός Συμβουλίου Υπουργών ή ακόμη ενός αρχηγού κράτους εν μέσω ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κατά τη συζήτηση της νέας χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας μετά το 2013!
Όσα όμως δεν τολμούν να δηλώσουν οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ, τα γράφει όλο και πιο συχνά ο διεθνής τύπος, αποκαλώντας τους πολιτικούς μας ηγέτες ανοικτά πια, άλλοτε ανήθικους (Ουάσιγκτον Ποστ) και άλλοτε αναποτελεσματικούς (Σπίγκελ). Βέβαια, μπορεί όλη αυτή η κουστωδία κατά του πολιτικού κόσμου της χώρας να εξυπηρετεί κάθε μορφής σκοπιμότητες και συμφέροντα. Από τη στιγμή όμως που τους προσφέρουμε εμείς το μαχαίρι, τότε αυτοί δεν έχουν παρά να το χρησιμοποιήσουν!.
Συνειδητά ή μη, οι αναποτελεσματικοί πολιτικοί μας, κάνουν με τις επιλογές τους, πλουσιότερο το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο, λειτουργώντας άλλοτε σαν φερέφωνά του και άλλοτε ενδεχομένως με τη θέλησή τους. Το δεύτερο μπορεί να συμβεί στις περιπτώσεις όπου αποδειχθεί ότι νέμονται μέρος των κερδών που αποκομίζουν κάθε λογής πιστωτές, με τη βοήθεια των αποφάσεων ή της ολιγωρίας  τους.
Τι κέρδη άραγε εξασφάλισε η κατάρρευση των χρηματιστηρίων –μετά από άνοδο επτά ημερών, λόγω των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου 2011– σε όσους πρόβλεψαν, μάντεψαν ή γνώριζαν τη δήλωση του Γ. Παπανδρέου της 2 Νοεμβρίου περί δημοψηφίσματος για παραμονή της χώρας στο ευρώ; Τι κέρδη εξασφάλισαν λοιπόν όσοι μεγαλοχρηματιστές αγόρασαν φθηνά μετοχές στις 26 Οκτωβρίου, τις οποίες πούλησαν ακριβά λίγο πριν τη δήλωση της 2 Νοεμβρίου;
Τι κέρδη εξασφάλισε επίσης στο διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο, η δυναμική που προκάλεσε υπέρ των διεθνών πιστωτών, ο τελευταίος υπέρμετρος δανεισμός της χώρας, από το 2005-2010, πριν λοιπόν την προδιαγεγραμμένη και γνωστή στους ειδήμονες κατάρρευσή της; Να υπενθυμίσουμε ότι στο όνομα της επανεκλογής του, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αύξησε σε πέντε χρόνια, έτσι ανέμελα, κατά 30 δις ευρώ τις καταναλωτικές (και όχι τις επενδυτικές) δαπάνες τους κράτους!

Αθήνα, 11/10/2013

Ανακοίνωση – Ενημέρωση

Σας κοινοποιούμε το Φ.Ε.Κ. το οποίο ορίζει τη σύσταση και τη συγκρότηση της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης, προς ενημέρωση σας.

Φ.Ε.Κ. 2543/β’.10-10-2013 (Μορφή pdf)

Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Γεώργιος Βουγιούκας Ιωάννης Καραμηνάς

Ιατρός Ακτινολόγος Βιοχημικός