24/08/2015 - "Οκτώ μύθοι και οκτώ αλήθειες (της σημερινής συγκυρίας)" του Ν. Οικονομίδη

    ΑΘΗΝΑ, 24/08/2015

    ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ


         Μετά την καταστροφική κατάληξη που θα έχει στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων η αλλοπρόσαλλη και τυχοδιωκτική πολιτική του ανερμάτιστου Κυβερνητικού διδύμου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που επέλεξε ο "σοφός" Ελληνικός λαός και στην προσπάθεια που κάνει ο επικεφαλής του Προεδρείου του Συνδέσμου μας να αφυπνίσει συνειδήσεις και να προσανατολίσει τα μέλη μας προς σωστές λύσεις ενόψει και των προσεχών εκλογών, αναδημοσιεύουμε από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 02/08/2015 το άρθρο του καθηγητή του Stern στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης κ. Ν. Οικονομίδη, με τίτλο " Οκτώ μύθοι και οκτώ αλήθειες (της σημερινής συγκυρίας) ", για να γνωρίζετε και να είστε σωστά ενημερωμένοι, άρα πλήρως συνειδητοποιημένοι και ενεργοί πολίτες.


    Οκτώ μύθοι και οκτώ αλήθειες (της σημερινής συγκυρίας) - Ν. Οικονομίδη
    Μύθος 1. Δεν χρειαζόμαστε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

    Αλήθεια. Χρειαζόμαστε άμεσα κυβέρνηση όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Για δύο λόγους. Πρώτον για να βελτιωθεί η συμφωνία. Δεύτερον για να εφαρμόσουν τη συμφωνία. Το πλαίσιο συμφωνίας είναι σκληρό γιατί υπογράφτηκε στη χειρότερη στιγμή για την Ελλάδα, με άκαρπη την πεντάμηνη αλλοπρόσαλλη «διαπραγμάτευση» α λα Βαρουφάκη, μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα, με τις τράπεζες κλειστές, capital controls και πλαφόν στις αναλήψεις. Ομως η διαπραγμάτευση συνεχίζεται και η τελική συμφωνία θα έρθει στο τέλος Αυγούστου ή αργότερα. Μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας όλων των φιλοευρωπαϊκών κόμματων (και του φιλοευρωπαϊκού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ) θα έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη στη διαπραγμάτευση από τη σημερινή κυβέρνηση και θα βελτιώσει σημαντικά τη συμφωνία. Επιπλέον, η κυβέρνηση λέει ότι υπογράφει τη συμφωνία με βαριά καρδιά. Είναι απίθανο οι υπουργοί της να την εφαρμόσουν. Μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων είναι απαραίτητη για την εφαρμογή του προγράμματος. Χωρίς εφαρμογή κοροϊδεύουμε και τους Ευρωπαίους και τους εαυτούς μας.

    Μύθος 2. Το Grexit είναι προτιμότερο από Μνημόνιο.

    Αλήθεια. Τεράστιο λάθος. Με Grexit θα έχουμε μακροχρόνια κλειστές τις τράπεζες με πλαφόν στις αναλήψεις και οι καταθέτες θα χάσουν τουλάχιστον το 50% των χρημάτων τους, πρώτον γιατί οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν και δεύτερον από τη μετατροπή των καταθέσεων σε νέες δραχμές. Οι κλειστές τράπεζες και τα capital controls θα αυξήσουν κατακόρυφα την ύφεση και την ανεργία. Οι επιχειρήσεις θα έχουν μεγάλα προβλήματα στις εισαγωγές και θα δημιουργηθούν σοβαρές ελλείψεις. Η νέα δραχμή θα είναι βαθιά υποτιμημένο αδύναμο νόμισμα και θα δημιουργήσει άμεσα πληθωρισμό και φτώχεια, καθώς οι πολίτες θα μπορούν να αγοράζουν μόνο τα μισά ή το ένα τρίτο από σήμερα. Οι Ελληνες πολιτικοί θα τυπώσουν πολλές νέες δραχμές εκμηδενίζοντας έτσι το όποιο όφελος στις εξαγωγές από την υποτιμημένη νέα δραχμή και αυξάνοντας κάθετα τον πληθωρισμό. Η Ελλάδα από τον κεντρικό πυρήνα της Ευρώπης θα καταντήσει μια μικρή, αδύναμη και φτωχή χώρα της Μέσης Ανατολής, έρμαιο των ισχυρών δυνάμεων της περιοχής και ιδιαίτερα της Τουρκίας. Η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας θα είναι προβληματική.

    Μύθος 3. Το Μνημόνιο οδηγεί σε Grexit.

    Αλήθεια. Μεγάλο λάθος αυτή η θεωρία των καταστροφολόγων. Αν χειριστούμε το πρόγραμμα/μνημόνιο σωστά, θα έχουμε ανάπτυξη και πρόσβαση στις αγορές το 2017. Το 2014, παρά τα πολλά λάθη των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά, και παρά την αμείλικτη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Και πιο σημαντικό, κατάφερε και εξέδωσε ομολόγα με επιτόκιο 3,5% μόλις δύο χρόνια μετά το «κούρεμα» των ελληνικών ομόλογων κατά 74% το 2012. Είναι προφανές ότι όταν αυτή η μεγάλη επιτυχία του 2014 έγινε ουσιαστικά χωρίς να έχουν γίνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και παρά την αυξανομένη πολιτική αβεβαιότητα λόγω της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, χωρίς αυτή την αβεβαιότητα (αν γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτήριας) και με τόλμη στις μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα μπορεί να πάει καλύτερα. Αλλά χρειάζεται επιτέλους να μειωθεί το μέγεθος του κρατικού τομέα, να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις, να μειωθεί η γραφειοκρατία, να μειωθούν οι φόροι στις επιχειρήσεις και να δημιουργηθούν πιο φιλικές συνθήκες σε επενδύσεις.

    Μύθος 4. Η ΕΚΤ έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls και πλαφόν αναλήψεων.

    Αλήθεια. Αυτή είναι προπαγάνδα της κυβέρνησης, εντελώς εκτός πραγματικότητας. Οι τράπεζες έκλεισαν γιατί οι Ελληνες κατάθετες απέσυραν τις καταθέσεις τους λόγω πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας που δημιούργησε η κυβέρνηση με την αλλοπρόσαλλη διαπραγμάτευση. Η ΕΚΤ όχι μόνο δεν προκάλεσε το κλείσιμο των τραπεζών, αλλά βοήθησε την Ελλάδα να το αποφύγει για μήνες, δίνοντας στις ελληνικές τράπεζες έκτακτη ρευστότητα (δηλαδή χρήματα) 125 δισ. ευρώ, τεράστιο ποσό όσο με τα 2/3 του ΑΕΠ και περίπου όσο οι καταθέσεις που έχουν απομείνει στις τράπεζες.

    Μύθος 5. Το μνημόνιο/πρόγραμμα είναι απαραίτητα υφεσιακό.

    Αλήθεια. Εντελώς λάθος. Οι Ευρωπαίοι θέλουν να μην υπάρχει έλλειμμα στον προϋπολογισμό και να έχουμε ένα μικρό πλεόνασμα. Υπάρχουν δύο τρόποι να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να αυξήσουμε τους φόρους δημιουργώντας ύφεση, όπως κάναμε μέχρι τώρα. Ο δεύτερος είναι να μειώσουμε το μέγεθος του κράτους και να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά του χωρίς οριζόντιες περικοπές. Αν ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, δεν χρειαζόμαστε αυξήσεις φόρων. Μπορούμε να μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες και συγχρόνως να μειώσουμε τους φόρους, αυξάνοντας σημαντικά την ανάπτυξη της οικονομίας. Φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ μπορούν να καταργηθούν εντελώς.

    Μύθος 6. Δεν χρειαζόμαστε διαρθρωτικές αλλαγές.

    Αλήθεια. Τεράστιο ψέμα. Ολοι γνωρίζουμε ότι κομμάτια της ελληνικής οικονομίας ελέγχονται από συντεχνίες. Διαρθρωτικές αλλαγές που ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα στον ανταγωνισμό θα έχουν τεραστία οφέλη στην οικονομία και θα αντικατοπτριστούν σε χαμηλότερες τιμές προς όφελος των καταναλωτών και σε μεγαλύτερες εξαγωγές. Κάποτε πρέπει να δούμε ότι το συμφέρον 11 εκατ. Ελλήνων υπερβαίνει το συμφέρον των 5.000 της Α ή Β συντεχνίας.

    Μύθος 7. Χρειαζόμαστε άμεσα ελάφρυνση του χρέους.

    Αλήθεια. Δεν υπάρχει άμεση ανάγκη. Στο χρέος προς τους Ευρωπαίους (περίπου 180 δισ.) έχουμε περίοδο χάριτος που δεν πληρώνουμε τόκους για αρκετά χρόνια. Γι’ αυτό, βραχυπρόθεσμα δεν έχει σημασία ποσό μεγάλο είναι το χρέος. Μακροπρόθεσμα όμως έχει. Αρα πρέπει στις συμφωνίες στα επόμενα 2-3 χρόνια να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι σε τρία σημεία. Πρώτον, να επιμηκυνθούν οι λήξεις των χρεών. Πριν από δύο χρόνια είχα προτείνει να μετατεθούν οι λήξεις στα 75 χρόνια. Με το επιπλέον χρέος του νέου προγράμματος και με την πολύ χειρότερη κατάσταση της οικονομίας σήμερα, πρέπει να ζητήσουμε επιμήκυνση στα 100 χρόνια. Δεύτερον, να μεγαλώσει η περίοδος χάριτος τόκων σε 20 χρόνια. Τρίτον, τα τωρινά (πολύ χαμηλά) κυμαινόμενα επιτόκια να γίνουν σταθερά και να μην αυξηθούν στο μέλλον. Αν γίνουν αυτά (και οι Ευρωπαίοι είχαν σχεδόν δεχθεί την επιμήκυνση επί Σαμαρά), η ελληνική οικονομία θα μπορέσει να αναπτυχθεί χωρίς να πληρώνει τόκους για πολλά χρόνια, και όταν έχει αναπτυχθεί, θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος. Επιπλέον, η επιμήκυνση μειώνει σημαντικά την παρούσα αξία του χρέους και το πόσο θα πληρώσουν τελικά τα εγγόνια μας.

    Μύθος 8. Η διαπραγμάτευση ήταν σκληρή αλλά επιτυχημένη.

    Αλήθεια. Ούτε σκληρή και κάθε άλλο παρά επιτυχημένη. Πέντε μήνες άκαρπης δήθεν διαπραγμάτευσης δημιούργησαν τεράστια οικονομική αβεβαιότητα. Πολλοί κατάθετες πήραν τα χρήματά τους από τις τράπεζες και, παρά τη βοήθεια της ΕΚΤ, οι τράπεζες έκλεισαν όταν τελείωσε το προηγούμενο Μνημόνιο. Το δημοψήφισμα και οι κλειστές τράπεζες με την ολική καταστροφή του Grexit μπροστά μας έφεραν συμφωνία με την Ελλάδα στη χειρότερη διαπραγματευτική θέση. Η ζημία στην οικονομία είναι τουλάχιστον 15 δισ. και μπορεί να φτάσει τα 25 δισ. Σημαντική αύξηση της ανεργίας είναι αναπόφευκτη. Η κυβέρνηση είναι 100% υπεύθυνη για τους τερατώδεις οικονομικούς ακροβατισμούς του κ. Βαρουφάκη (που η Wall Street Journal χαρακτήρισε τον «πιο καταστροφικό ΥΠΟΙΚ») και για τον πολιτικό ακροβατισμό του δημοψηφίσματος. Μια κυβέρνηση εθνικής σωτήριας τώρα θα μπορέσει να διαπραγματευτεί πολύ καλύτερα.
    * Ο κ. Νίκος Οικονομίδης είναι καθηγητής στο Stern School of Business του New York University.